Góry Bardzkie: Kłodzka Góra i Obryw Bardzki

Góry Bardzkie: Szyndzielnia, Kłodzka Góra, Kalwaria i Obryw Bardzki 

3 sierpnia 2019
Korona Gór Polski 7/28: Kłodzka Góra - Góry Bardzkie

W sierpniu decyduję się po raz drugi odwiedzić Góry Bardzkie i przejść się nieznanymi dotąd szlakami zdobywając przy okazji Kłodzką Górę zaliczaną do Korony Gór Polski oraz wrócić na piękny Obryw Bardzki. By dostać się wrócić w Bardzkie jedziemy weekendowym pociągiem kursującym po Magistrali Podsudeckiej z Kędzierzyna do Kłodzka.

Góry Bardzkie: to pasmo położone w Sudetach Środkowych na Ziemi Kłodzkiej tuż za granicą woj. opolskiego. Od Gór Sowich oddzielone są Przełęczą Srebrną (Srebrna Góra) na północnym zachodzie, zaś od Gór Złotych oddziela je Przełęcz Kłodzka. Najwyższym szczytem pasma została Szeroka Góra (766 m), choć do niedawna była nim Kłodzka Góra (763 m), wszystko przez nowe precyzyjne pomiary. W koronach pozostała Kłodzka Góra, ale wierzchołki położone są blisko siebie. Góry Bardzkie przedzielone są doliną Nysy Kłodzkiej, która w okolicy Barda tworzy malowniczy przełom. To właśnie od miasteczka Bardo góry zaczerpnęły nazwę.

Pociągiem z Prudnika ruszamy o godz 7. Po około półtorej godziny jazdy wysiadamy na stacji Kłodzko Główne. Stąd udajemy się w kierunku centrum miasta, wzdłuż Nysy Kłodzkiej.

 Gdy natrafiamy na żółty szlak odbijamy w boczną drogę do Wojciechowic i opuszczamy Kłodzko. Pierwszą górą na naszym szlaku jest Szyndzielnia (431 m) z ceglaną 20-metrową wieżą. Obiekt pochodzi z XIX w. obecnie jest w ruinie. Wieża zaliczana jest do odznaki "Wieże widokowe Ziemi Kłodzkiej". Schodzimy z Szyndzielni, wychodzimy na łąki, za sobą mamy ładny widok na Kłodzko z górami w tle.

Następnie wędrujemy przez las zdobywając Kostrę, Obszerną i Jedlak. Słychać grzmoty, a gdy wchodzimy na Kłodzką Górę zaczyna padać deszcz. Kłodzka Góra (762 m) jest drugim co do wysokości szczytem Gór Bardzkich, jeszcze do nie dawna była uważana za najwyższą, ale po dokładnych pomiarach wyszło, że sąsiednia Szeroka Góra jest wyższa o 3 metry. Właśnie gdy jesteśmy na szczycie spotykamy grupę „Setka w Koronie” studentów z AGH w Krakowie, którzy za pomocą sprzętu dokonują pomiarów szczytów Korony Gór Polski. Wierzchołek Kłodzkiej podczas naszej wizyty był jeszcze zalesiony, dosłownie kilka dni po naszej wycieczce, wycięto tam drzewa i rozpoczęto budowę wieży widokowej. Otwarcie planowane jest na wiosnę/lato 2020.

 Schodzimy z Kłodzkiej i zdobywamy jeszcze sąsiednią Szeroką G. rzeczywiście najwyższą w Bardzkich z oryginalną tabliczką z anteny satelitarnej. Wracamy na szlak, teraz koloru niebieskiego będziemy trzymać się już do końca wycieczki. Przestaje padać, czasem zza drzew ukazuje się jakiś widok w kierunku Przedgórza Paczkowskiego we mgle. Mijając szczyt Ostrej Góry odnajdujemy ruiny. Okazuje się, że na Ostrej Górze Kłodzkie Towarzystwo Górskie pod koniec XIX w. zbudowało drewnianą wieżę widokową, pojawiło się też schronisko Hubertusbaude a szczyt stał się popularnym celem wędrówek.  Po II wojnie schronisko popadło w ruinę, a wieża zawaliła się w latach 50.  Mijamy też stary słup graniczny z 1746 r. zapewne oznaczający granicę posiadłości ...Kłodzka? Tak jak w przypadku Kamieni Granicznych Prudnika, także zamiast 1 w dacie 1746 występuje litera "J".Schodzimy na Przełęcz Łaszczowa, w wiacie odpoczywamy, znów chmurzy się i zaczyna padać. Miejsce to jest dość popularne wśród rowerzystów, zaczynają się tutaj trasy MTB, tzw. Singletracki.

Słup graniczny z 1746 r. 

  Przestaje jednak padać, wychodzi słońce a my wchodzimy na Kalwarię (593 m). Znajduje się tutaj barokowa kaplica Matki Bożej Płaczącej z 1619 r. w miejscu gdzie w 1400 r. miała ukazać się Maryja, za kaplicą znajduje się skała na której odbite są stopy Maryi. Bardo od tego czasu stało się popularnym miejscem pielgrzymkowym, na stokach góry znajduje się wiele kapliczek.

 Na koniec wędrówki zostawiliśmy sobie najciekawsze miejsce, schodzimy na Obryw Bardzki To największe osuwisko w Sudetach. Powstało 24 sierpnia 1598 r, gdy wezbrana po długotrwałych opadach deszczu Nysa Kłodzka podmyła stok Kalwarii. Bardo było zagrożone wielką powodzią ponieważ woda z koryta nie miała gdzie odpłynąć. Na szczęście woda zrobiła sobie nowe koryto w niewielkim stopniu zalewając Bardo. Osuwisko ma 200 m długości i około 90 m wysokości Na górnej krawędzi osuwiska znajduje się punkt widokowy z krzyżem. Widok stąd jest piękny! W dole miasteczko Bardo i malowniczy przełom Nysy Kłodzkiej, która wije się pod szczytami Gór Bardzkich.

Z obrywu schodzimy do Barda, gdzie na stacji PKP obok tunelu kolejowego po górami kończymy wędrówkę. Po chwili przyjeżdża pociąg z Kłodzka, który zabiera nas do domu. Długość trasy: 22 km

Pogoda podczas naszej wycieczki nie za bardzo nam dopisała ale więcej nie padało niż padało  ;)

Trasa naszej wycieczki przez sporo km biegła trochę monotonnie przez las, kamienistą drogą bez widoków. Najciekawiej zrobiło się na koniec gdy podziwialiśmy piękny widok z Obrywu Bardzkiego, w tym miejscu byłem po raz drugi i bardzo mi się podoba, samo miasteczko Bardo również jest warte zobaczenia. Kłodzka Góra na razie bez widoków, ale gdy wieża zostanie otwarta na pewno zyska na atrakcyjności.