Korona Parku Krajobrazowego Góry Opawskie - nowa odznaka

Korona Parku Krajobrazowego Góry Opawskie - nowa odznaka

( Mini przewodnik po szczytach)

Korona PK "Góry Opawskie" to zupełnie nowa inicjatywa Zespołu Opolskich Parków Krajobrazowych w Pokrzywnej. Polega ona na zdobyciu 19 wierzchołków gór i wzniesień leżących w granicach parku krajobrazowego. Szczyty ujęte w wykazie są różnorodne. Od popularnej wśród turystów i najtrudniejszej do zdobycia, najwyższej Biskupiej Kopy, nieco niższej Srebrnej Kopy przez mniej znane szczyty takie jak Przednia Kopa, Długota, Olszak czy Kozia Góra do zupełnie zapomnianych przez turystów niewysokich wzniesień takich jak Lipowiec czy Wężowa Góra (Gajna)  ukrytych w dzikim Lesie Trzebińskim.

Zdobywanie każdej górki z pewnością będzie bardzo ciekawą formą spędzania czasu. Wytrawni piechurzy szybko poradzą sobie z ich zdobywaniem, Ci nieco mniej będą mogli rozłożyć je sobie w dłuższym czasie. Chodzi o dobrą zabawę, obcowanie z naturą, zachwycaniem się pięknem naszego pasma, a także przede wszystkim poznawanie nowych zupełnie nieznanych miejsc i spojrzenie na Góry Opawskie z nieco innej, niższej i może niecodziennej perspektywy. Niektóre wzniesienia to niewysokie górki, których zdobycie nie wymaga dużego wysiłku fizycznego. Jednak w przypadku niektórych takich niepozornych szczycików trudnością jest zlokalizowanie ich wierzchołków. Co prawda wszystkie oznaczone są drewnianymi tabliczkami w terenie, ale niekiedy nie prowadzi na nie żaden szlak, droga czy nawet ścieżka, a dostępu do nich bronią chaszcze. Przygodą będzie więc zlokalizowanie ich w terenie, z pomocą zapewne przyjdzie więc umiejętność czytania map.  😉Warto posiadać także papierową mapę, ponieważ w wielu miejscach w naszej okolicy brak jest zasięgu.  

Co trzeba zrobić aby zdobyć odznakę? 

Aby zdobyć odznakę trzeba od 1 kwietnia 2021 r. zdobyć wszystkie wierzchołki ujęte w wykazie. Potwierdzeniem zdobycia jest fotografia na tle tabliczki z nazwą szczytu, które należy wysłać na adres email- Zespołu Parku Krajobrazowego w Pokrzywnej - koronaPKGO@gmail.com. Szczegóły w regulaminie odznaki - TUTAJ. Czas zdobywania odznaki jest nieograniczony. Na zdobywców czekają nagrody i odznaka. 

Wszak Góry Opawskie to nie tylko Biskupia Kopa 😛 Wiedział o tym już Marek Sitko autor przewodnika "Góry Opawskie", który w 1993 i 1999 r. wydał książkę po naszym paśmie ujmując w nim szczyty zupełnie zapomniane przez turystów.. To swego rodzaju encyklopedia wiedzy i pierwsze w historii wydanie tak obszernie opisujące nasz region. Autor poświęcił sporo pracy, często pozyskując informacje także z niemieckich dokumentów. Kolejną świetną inicjatywę w latach 2007-2009 podjął Andrzej Dereń, który na łamach gazety "Tygodnik Prudnicki" stworzył cykl artykułów "Zdobywamy Koronę Gór Opawskich". Ujął  w nim 33 wzniesienia z G. Opawskich skrupulatnie je opisując i  zachęcając do wędrówek. Zainspirowany cyklem artykułów z Tygodnika Prudnickiego admin tego portalu ruszył w teren, zdobył wszystkie szczyty i to był jeden z powodów postania tej strony! Na tymże portalu od 2012 r. wisi zestawienie kilkudziesięciu szczytów wraz z opisami i zdjęciami. Opisy wszystkich gór po polskiej stronie dostępne są TUTAJ.

Troszkę liczb: W całych Górach Opawskich zarówno po polskiej jak i czeskiej stronie jest około 70-80 gór i wzniesień. Po stronie polskiej liczba wzniesień wynosi około 40. W granicach parku krajobrazowego znajduje się 36 wierzchołków. W odznace ujęte jest 19 szczytów.  

Na koniec mini przewodnik po szczytach ujętych w odznace Korona Parku Krajobrazowego. 😊

Biskupia Kopa (890 m) - królowa Gór Opawskich, której przedstawiać nie trzeba. Najwyższa w województwie opolskim, najwyższa po polskiej stronie, ale nie najwyższa w całym naszym paśmie! Dominanta w krajobrazie, która wraz ze Srebrną Kopą tworzy piękny masyw widoczny z wielu kilometrów. Bardzo popularna wśród turystów z gęstą siecią szlaków, górskim schroniskiem PTTK, wieżą widokową i piękną panoramą, która przy dobrej pogodzie jest jedyną tak rozległą w  polskich Sudetach bowiem sięga od Karkonoszy na zachodzie (130 km) po Beskidy i Tatry (210 km) na wschodzie! 

Srebrna Kopa (785 m) - vice królowa G. Opawskich i nieodłączna towarzyszka "wyższej siostry" w krajobrazie. Góra, która w średniowieczu miała być zagłębiem srebra, a do nie dawna porośnięta była ciemnym, mrocznym borem świerkowym. Od kilku lat lasu nie ma, są za to złote trawy, którymi buja wiatr, a krajobraz przypomina bieszczadzkie połoniny. Panorama z grzbietu góry też jest piękna. Zdobyć możemy ją wędrując Głównym Szlakiem Sudeckim od strony Pokrzywnej lub z Biskupiej Kopy. 

Zamkowa Góra (571 m) - zamyka podium pod względem wysokości po polskiej stronie G. Opawskich. W średniowieczu stał tam niewielki zameczek służący do pilnowania traktu handlowego, z którego do dziś zachowały się nikłe ślady. U podnóża góry na przełęczy gdzie stykały się granice majątków ziemskich: Jarnołtówka, Jindrichova i Prudnika na drzewie przed wiekami powiesiła się kobieta zwana czarownicą. Jej grób pod białym kamieniem odnajdziemy do dziś. Zdobyć możemy ją wędrując Głównym Szlakiem Sudeckim od strony Pokrzywnej lub z Biskupiej Kopy. 

Średnia Kopa (543 m) - najwyższa w "trójgarbnym" masywie Góry Parkowej wznoszącym się między Głuchołazami a Podlesiem. Dziś wierzchołek niemal niezauważalny, gdyż Główny Szlak Sudecki biegnie kilkaset metrów od niego. Góra w historii przez kilkanaście lat miała jednak atrakcję turystyczną bowiem w latach 1902-12 stała tutaj drewniana wieża widokowa nazwana imieniem kanclerza II Rzeszy Niemieckiej Otto von Bismarcka. Później stał tutaj także schron turystyczny, a po II wojnie pomiarowa wieża triangulacyjna. 

Szyndzielowa Kopa (533 m) - szczyt w bliskim sąsiedztwie Zamkowej Góry, który możemy zdobyć wędrując z Pokrzywnej Głównym Szlakiem Sudeckim czerwonym w kierunku Biskupiej Kopy. Od tej strony podejście może wywołać zadyszkę. Jej nazwa ma pochodzić od szyndziołów - drewnianych gontów, którymi przed laty kryto dachy. Na stokach Sz. Kopy do niedawna można było jeszcze odnaleźć "wilcze doły" czyli pułapki na wilki wykonywane przez mieszkańców ponieważ byli oni nękani przez te zwierzęta. 

Bukowa Góra (507 m) - to szczyt z kategorii znanych, ale nie z nazwy. Sporo turystów kojarzy przecież miejsca takie jak Gwarkowa Perć, Skały Karliki czy Piekiełko. A czy wiedzą, że wszystkie te atrakcje znajdują się na stokach w bezpośrednim sąsiedztwie Bukowej Góry? Od Piekiełka do szczytu Bukowej z charakterystyczną szczytową skałką to zaledwie kilkaset metrów. Jak sama nazwa wskazuje górę porastają buczyny, które szczególne podczas złotej jesieni przybierają piękne barwy. Szczyt można zdobyć wędrując szlakiem żółtym z Jarnołtówka.

Przednia Kopa (495 m) - wzniesienie w masywie Góry Parkowej wznoszące się bezpośrednio nad częścią uzdrowiskową Głuchołaz. To po Biskupiej Kopie szczyt z najbardziej rozbudowaną infrastrukturą turystyczną. Na wierzchołku stoi kamienna wieża wraz ze schroniskiem im.  Hohenzollernów z 1898 r.  które wkrótce po wielu latach niszczenia powinno zostać otwarte. Obok niego stoi zaś urokliwie położony kościółek św. Anny nad urwistymi Wiszącymi Skałami. Na stokach góry znajdziemy wiele szlaków turystycznych, rowerowe singletracki, promenady czy park zdrojowy. Warto wybrać się tutaj na spacer. Szczyt można zdobyć wędrując Głównym Szlakiem Sudeckim czerwonym z Głuchołaz bądź Podlesia lub szlakiem żółtym "Złotych Górników.  

Długota (457 m) - najwyższa w "prudnickiej części" Gór Opawskich. Skąd ta nazwa? Zapewne od dość długiego jak na tą część pasma grzbietu bo ciągnącego się aż kilkaset metrów. Wierzchołek obecnie zalesiony bez żadnej panoramy, choć mogło być inaczej gdyż od początku XX w. planowano postawić tutaj wieżę widokową. Pomysł powrócił jeszcze w 2009 r. ostatecznie wieża stanęła pod szczytem na terenie schroniska młodzieżowego w Wieszczynie. Stoki góry oferują jednak ciekawe panoramy. Najpiękniejsze są południowe zbocza pokryte górskimi łąkami już po czeskiej stronie z zachwycającymi widokami. Szczyt można zdobyć wędrując Głównym Szlakiem Sudeckim z Dębowca bądź Wieszczyny. 

Olszak (453 m) - szczyt położony w Pokrzywnej po północnej stronie doliny Bystrego Potoku. Bardziej znany niż sam z siebie od Żabiego Oczka -  urokliwego starego kamieniołomu zalanego wodą w którym jak głoszą lokalne anegdoty utopiony jest nie jeden czołg. W okolicy Olszaka znajdziemy jeszcze sporo kamieniołomów, w tym kolejny zalany wodą - Morskie Oczko. Stoki góry objęte są rezerwatem przyrody Olszak z bardzo rzadkimi gatunkami motyla (jedyne odnotowane w Polsce), zaczynają się tutaj także urokliwe Skały Karolinki. Wierzchołek można zdobyć wędrując niebieskim szlakiem Przełomu Złotego Potoku".

Krzyżówka (427 m) - to sąsiadka Olszaka od północy zamykająca Dolinę Złotego Potoku. Najbardziej znana jest z urokliwych Skał Karolinek ze skalnymi punktami widokowymi pozwalającymi spojrzeć w malowniczy Przełom Złotego Potoku z Pokrzywną i Jarnołtówkiem. Słoneczny Stok bo tak jest nazywany porasta rzadki kwaśny las dębowy z karłowatymi, powyginanymi sosnami i dębami. Sam wierzchołek niemal zupełnie zapomniany przez turystów bo znajduje się kilkaset metrów od niebieskiego szlaku "Przełomu Złotego Potoku". Stoi na nim  drewniany krzyż w miejscu gdzie przed laty znajdowała się szubienica, na której dokonywano publicznych egzekucji. W rejonie Krzyżowej jeszcze po II wojnie działało też małe lotnisko dla szybowców z wyciągarką.

Kobylica (397 m) - wzniesienie w Lesie Prudnickim w bezpośrednim sąsiedztwie Dębowca. Wierzchołek zwieńcza pomnik niemieckiego pisarza epoki romantyzmu Josepha von Eichendorffa, postawiony w 1911 r. Tuż obok znajduje się kolejne opawskie Żabie Oczko czyli stary kamieniołom zalany wodą, także z lokalnymi legendami z zatopionym czołgiem. Od kilkudziesięciu lat od północy Kobylica "zjadana" jest przez duży czynny kamieniołom szarogłazu, który podzielił ją na pół z drugą niższą kulminacją - Zajęczą Kępą z urokliwymi widokowymi łąkami - pastwiskami pobliskiej stadniny koni w Chocimiu. Wierzchołek można zdobyć wędrując niebieskim szlakiem "Lasów Królewskiego Miasta Prudnika"  bądź Głównym Szlakiem Sudeckim.

Wróblik (391 m) - wzniesienie w Lesie Prudnickim z wierzchołkiem położonym na granicy państwa i żółtym szlaku Prudnik - Trzebina.   W 1945 r. na północnym stoku wzniesienia rozbił się samolot Douglas A-20 Boston - amerykańskiej produkcji, służący w armii radzieckiej. Dziś to miejsce upamiętnione jest pomnikiem. Południowe czeskie zbocza wzniesienia pokrywają łąki górskie z ładnymi panoramami. 

Okopowa (388 m) - wzniesienie w Lesie Prudnickim.  W średniowieczu znajdowały się dwa grodziska, jedno na wierzchołku "Szwedzkie Szańce" drugie poniżej. Góra niegdyś była ważnym punktem turystycznym Prudniczan. W 1883 r. na szczycie MSSGV wybudowało drewnianą wieżę widokową - pierwszą w G. Opawskich/Jesenikach. Planowano ją przesunąć ponieważ miał stanąć tutaj pomnik Eichendorffa - który ostatecznie ustawiono na Kobylicy. Biegł stąd tor saneczkowy a na stokach wzniesienia znajdowała się stylowa restauracja Szwedzkie Szańce, która została wysadzona w 1945 r. Po II wojnie w miejscu restauracji magazyny amunicji miała jednostka wojskowa z Prudnika. Wierzchołek można zdobyć wędrując niebieskim szlakiem "Lasów Królewskiego Miasta Prudnika".

 Lipowiec (370 m) - najwyższy szczyt Lasu Trzebińskiego leżący we wschodniej części G. Opawskich. Porośnięty pięknym czystym lasem dębowym jest niemal zupełnie zapomniany przez turystów. Wędrując jednak w ciszy możemy w pełni obcować z naturą bowiem tutejsze lasy są bardzo bogate w zwierzynę, stada saren, danieli oraz jeleni, a po stronie czeskiej spotkać możemy także muflony. Wierzchołek niegdyś zwieńczała budowla zwana belwederem, dziś znajduje się tutaj kamienna piramida. 

Wężowa Góra (Gajna) (362 m) - wzniesienie w dzikiej części G. Opawskich - Lesie Trzebińskim. Jego nazwa pochodzi zapewne od dość długiego płaskiego grzbietu wzniesienia. Wędrując po tych okolicach w ciszy raczej nie spotkamy nikogo, zobaczymy jednak zapewne trochę zwierzyny. Sam wierzchołek posiada małą ciekawostkę - zawaloną drewnianą wieżę triangulacyjną, służącą niegdyś do pomiarów geodezyjnych i rysowania map. Takich wież na samych szczytach naszego pasma było 5, w całych Sudetach kilkadziesiąt. Na wschodnim stoku wzniesienia znajdują się najbardziej na wschód wysunięte w polskich Sudetach odsłonięcia skalne. W ich pobliżu kilka lat temu odnaleziono zabytkowe Kamienie Graniczne Królewskiego Miasta Prudnika z 1731 r. oznaczające granice posiadłości ziemskich miasta Prudnik. 

Święta Góra (354 m) - wzniesienie w środkowej części Lasu Prudnickiego. Sam wierzchołek jest mało znany, także z nazwy, gdyż dostępu do niego broni młodnik, choć kilkaset metrów od niego biegnie Główny Szlak Sudecki z Koziej Góry do Dębowca. W jego pobliżu znajduje stara strzelnica z XVIII w. będąca najstarszą w G. Opawskich. Południowy stok nienaturalnie dla tej części pasma bardzo stromo opada w Dębnicką Dolinę. 

Trupina (332 m) - płaskie wzniesienie między Łąką Prudnicką a Wieszczyną na żółtym szlaku Prudnik - Trzebina. Skąd taka upiorna nazwa? A stąd, że przed laty na wierzchołku Trupiny stała szubienica na której wykonywano wyroki śmierci. Ciała skazańców zgodnie z obowiązującymi przepisami nie mogły być grzebane na cmentarzach, dlatego chowano je wokół szubienicy na Trupinie. Mimo swojej mrocznej przeszłości dziś Trupina to bardzo przyjemne wzniesieni z pięknymi panoramami. Wschodnie stoki oferują widoki na Las Prudnicki, miasto Prudnik a nawet Górę św. Anny. Na południowych i zachodnich zaś z rozległych łąk roztacza się jedna z najpiękniejszych panoram na masyw Srebrnej oraz Biskupiej Kopy i Kravi i Solnej Hory. 

Kapliczna Góra (320 m) - wzniesienie w Lesie Prudnickim położone najbliżej zabudowań Prudnika. Przez mieszkańców miasta zwana najczęściej "starym" bądź "zburzonym klasztorkiem". Swoją nazwę zawdzięcza istniejącemu od 1751 r. kościółkowi , a następnie sanktuarium Matki Bożej Bolesnej wraz z klasztorem oo. Kapucynów. Świetność tego popularnego miejsca pielgrzymkowego z licznymi kapliczkami przerwała II wojna światowa. W marcu 1945 r. przechodził tędy front, na wzgórzu bronił się Wermacht, kościół wraz z klasztorem został wtedy zniszczony. Po wojnie uszkodzone budynki nie zostały odbudowane, zamiast tego zrównano je z ziemią. O świętości tego miejsca przypomina dziś drewniany krzyż na wierzchołku oraz liczne marmurowe fragmenty tablic i kapliczek porozrzucane po okolicy. W rejonie Kaplicznej Góry znajdował się także wodociąg miejski z wieżą ciśnień istniejąca do dziś w ruinie. Dziś Kapliczna Góra gdy tylko spadnie śnieg oblegana jest przez dzieci zjeżdżających na sankach. Wierzchołek można zdobyć wędrując niebieskim szlakiem "Lasów Królewskiego Miasta Prudnika".

Kozia Góra (316 m) - wzniesienie położone w części Prudnika zwanej Prudnik-Las. To wzgórze z bardzo rozbudowaną infrastrukturą turystyczną, które do lat 90. XX w. było terenem poligonu jednostki wojskowej z Prudnika. Znajduje się tutaj sporo ścieżek spacerowych, rowerowych, miejsca na ognisko, a wierzchołek zwieńcza drewniana wieża widokowa z panoramą na miasto i okoliczne wzgórza oraz metalowy krzyż.. W ostatnich latach atrakcją stała się także dolina siedmiu stawów paciorkowych. Bardzo ciekawym miejscem jest także Sanktuarium św. Józefa z klasztorem oo. Franciszkanów z grotą lurdzką i licznymi kapliczkami.  Więziony przez władze komunistyczne w latach 1954-55 był tutaj kard. Stefan Wyszyński - prymas Polski. Dziś kościółek jest popularnym miejscem pielgrzymkowym.  

Wszystkie góry i wzniesienia Gór Opawskich opisane są w dziale "Szczyty", zaś góry leżące w czeskiej części naszego pasma opisane są w dziale "Szczyty - część czeska". Zachęcam do lektury!  

Jeśli podoba Ci się moja twórczość, wesprzyj działalność portalu stawiając symboliczną kawę 😉